Nie należy dokonywać korekty bez rozwiązywania składu. Szpagat należy tak podsunąć, żeby skład bezpośrednio dotykał krawędzi szufelki, gdyż przy zdejmowaniu szpagatu boki składu mogą łatwo się rozsypać. Przy przesiadywaniu wierszy szufelka ze szpaltą powinna być ustawiona poziomo do krawędzi kaszty, w celu łatwiejszego zbierania wierszy do wierszownika. Kaszta, z której wybiera się czcionki do poprawiania, powinna się znajdować po prawej stronie zecera.
Korektę składu wykonuje się ostrym sztyletem osadzonym w drewnianym trzonku. Przytrzymując palcami lewej ręki wiersz składu z błędem, prawą wbija się sztylet w skośną część główki czcionki, podnosi się ją ku górze i wyjmuje palcami dużym i wskazującym nie wypuszczając sztyletu. Następnie bierze się właściwą czcionkę, po sprawdzeniu wstawia w miejsce czcionki wyjętej i pobija trzonkiem sztyletu ku dołowi.
Korekta na składzie
Poprawiony wiersz należy wyrównać do formatu. Przy wymianie czcionki należy odpowiednio zmniejszyć lub zwiększyć odstępy w wierszu w zależności od różnicy grubości między wyjętą i wstawioną czcionką.
Przy większej ilości poprawek odskładuje się najpierw właściwe litery i wkłada je między palce lewej ręki. W czasie poprawiania składu czcionki usuwane ze szpalty umieszcza się również między palcami lewej ręki. Po wstawieniu czcionek we właściwe miejsce, należy rozbierać usunięte czcionki od razu do kaszty, a zniszczone wrzucić do przeznaczonej na to skrzynki.
Wiersze należy przeskładywać w wierszowniku zamkniętym na właściwy format. W tym celu rozsuwa się szpaltę i prawą ręką bierze się z wiersza jak najwięcej czcionek, lecz tyle aby ich nie rozsypać i przenosi się je do wierszownika wstawiając opuszczone wyrazy lub usuwając wyrazy złożone dwukrotnie aż do wyrównania ostatniego wiersza.