Dwuelementowa antykwa klasycystyczna (zmodernizowana), zaprojektowana w 1928 roku przez Adama Półtawskiego w oparciu o badania autora nad charakterem pisowni i graficznego wyglądu zapisu języka polskiego. Czcionki tego pisma odlano po raz pierwszy w 1931 roku w firmie Jan Idźkowski i S-ka. Ostre kąty zastąpione są owalami, np. w literach w i y. Wersalik Y zbudowany z dwóch przecinających się łuków. Skośna linia litery Z jest na obu końcach wygięta, co podkreśla jej płynność. To samo odnosi się do litery k. Inne charakterystyczne litery: g, ł, cyfry: 2, 3, 4 i 5.
Istnieje wersja na fontach, do pobrania tutaj. Replika przygotowana została przez Bogusława Jackowskiego, Janusza M. Nowackiego i Piotra Strzelczyka.
Uwspółcześniona werjsa Antykwy Półtawskiego o nazwie Półtawski Nowy jest dostępna tutaj.
Bezszeryfowa antykwa linearna. Pismo szerokie w oczku. Charakterystyczne dla Paneuropy są ostre zakończenia liter: A, M, N, V, W - oraz cyfra 1. Paneuropa jest przeróbką Futury Paula Rennera, której dokonała odlewnia Jana Idźkowskiego w Warszawie w 1931 roku.
Replika Paneuropy jest dostępna tutaj pod nazwą Paneuropa Retro.
Pismo jednoelementowe, bezszeryfowe. Wybitnie reklamowe, nadające się do składania krótkich tekstów. Charakterystyczne litery: E, N, T, G, I, oraz cyfry: 3, 4, 7. Paneuropa Podwójna jest adaptacją kroju Elegant Grotesque Inline Hansa Möhringa z 1928/1929 roku, dokonaną przez odlewnię Jana Idźkowskiego w 1934 roku. Pismo ma tylko wersaliki. Nie ma akcentów górnych, które dostawia się ręcznie.
Zdigitalizowany pierwowzór jest dostępny pod nazwą Relampago NF. Autorem digitalizacji i rozszerzenia repertuaru znaków o minuskułę jest Nick Curtis. Paneuropa Podwójna na fontach jest dostępna tutaj pod nazwą Paneuropa Inline.
Modyfikowana antykwa klasycystyczna zaprojektowana w 1923 roku pod nazwą Ratio Latein przez Friedricha W. Kleukensa. Ma powiększone oczka czcionek, zwłaszcza w takich literach jak: a, e. Charakterystyczne dla Modeny jest długie górne zakończenie tekstowej litery t. W kursywie oryginalne litery: v, w.
Pierwowzór na fontach o nazwie Ratio Modern dostępny jest tutaj.
Pseudoklasycystyczna antykwa. Nysa jest polską przeróbką pisma Mondial, które zaprojektował Hans Bohn w 1936 r. Nysę, pod ówczesną nazwą Olza, odlał Jan Idźkowski w 1938 roku.
Współczesna interpretacja pisma Mondial wykonana przez Lukasa Schneidera dostępna jest tutaj.
Pismo szeryfowe dwuelementowe, o wyważonych proporcjach. Polska międzywojenna adaptacja kroju Augustea z odlewni H. Bertholda. Charakterystyczne litery: j, e, k, t, N, I, Z oraz owalne cyfry.
Augustea na fontach dostępna jest tutaj
Szeryfowa antykwa linearna wzorowana na kroju Memphis. Charakterystyczne litery: a, e, f, g, k, r, t, A, G, K, Q, R oraz cyfry 2 i 3. Nil jest wzorowany na kroju Memphis. Powstał w odlewni Jana Idźkowskiego w Warszawie w 1934 roku.
Memphis na fontach dostępny jest tutaj.
Antykwa linearna bezszeryfowa. Odmiany o szerokości normalnej stanowią adaptację krojów produkowanych w odlewni Williama Wöllmera o nazwie Hermes Grotesk. Odmiana wąska o nazwie Apis stanowi adaptację kroju Block odlewni Hermann Berthold AG. Zachowuje ona pewną nierówność brzegów, widoczną w oryginale. Adaptacje zostały dokonane w odlewni Jana Idźkowskiego w Warszawie.
Interpretacja na fontach kroju Hermes Grotesk o nazwie Hermes dostępna jest tutaj. Interpretacja na fontach kroju Block o nazwie Bloc dostępna jest tutaj.
Krój przed II Wojną Światową znany jako Aksum. U Idźkowskiego nazywał się Bałtyk. Zaprojektowany w roku 1931 przez K. H. Schaefera dla wschodnioniemieckiej odlewni Schriftguus AG.
Pismo jednoelementowe, bezszeryfowe, o wąskim (ściągłym) oczku. W przeciwieństwie do Paneuropy, nie ma ostrych zakończeń liter W, M, N, V. Charakterystyczne litery: ą, ę, f, ł, q, y, G, Q. W Reksie niejednolita jest grubość kreski przy łączeniach liter tekstowych np.: n, m, u, d, h, p, q. Rex został zaprojektowany w odlewni czcionek Jana Idźkowskiego w Warszawie w 1930 r.
Antykwa linearna bezszeryfowa. Baccarat jest adaptacją kroju Edel Grotesque wykonaną przez odlewnię Jana Idźkowskiego w Warszawie w 1922 r. Do 1973 roku odmiany normalnej szerokości produkowano pod nazwą Helios, a nazwa Baccarat dotyczyła tylko odmian szerokich. W 1973 roku Marian Sztuka przeprojektował po 20 znaków każdej odmiany, poprawiając walory graficzne kroju. Charakterystyczne litery: a, g, j, s, ą, ę, G, Ł, Q oraz cyfry: 2, 3, 7, 9.
Odmiana gruba wąska Edel Grotesque dostępna jest na fontach pod nazwą Wagner Grotesk.
Baccarat ma współczesną digitalizację wykonaną przez Fontarte pod nazwą Baccarat New FA.
Pismo dwuelementowe, bezszeryfowe, o bardzo dużym skontrastowaniu elementów cienkich i grubych, szerokie w oczku. Charakterystyczne litery: ą, f, j, o, B, D, G, Q – oraz dwie o różnej konstrukcji litery: s, ś, S, Ś. Cyklop można od razu rozróżnić po literze O, podobnej do pinezki. Pismo to ma dwa rodzaje litery w. Cyklop powstał w odlewni Jana Idźkowskiego w Warszawie około 1931 r.
Istnieją dwie odmiany pisma: Cyklop Antykwa i Cyklop Kursywa. Autorem digitalizacji odmiany pochylonej jest Janusz M. Nowacki, font jest do pobrania tutaj.
Charakterystyczne litery: b, w, y, z, A, B, H, N, O, Q, W, Z – oraz podwójne litery tekstowe: e e, n n, r r. Pismo zaprojektował Willy Schumann pod nazwą Butterfly w 1927 r. Adaptacji dokonano w odlewni Jana Idźkowskiego w Warszawie w 1928 r. nadając nazwę Wisła.
Typowe litery: j, p, r, s, w, z, A, D, E, H, J, Z. Narew została zaprojektowana w odlewni czcionek Jana Idźkowskiego w Warszawie około 1937 r.
Pisanka kaligraficzna. Charakterystyczne litery: g, j, k, p, q, r, s, x, y, z, B, C, E, F, G, N, Q, V, X, Y oraz cyfry 3, 6, 7, 9. Udinę zaprojektował Martin Wilke pod nazwą Ariston, odlano ją w firmie H. Berthold w 1932 r.
Dostępna jest wersja na fontach pod nazwą Ariston BQ.
Pisanka. Prosta odmiana kroju Announcement, zaprojektowanego w odlewni American Type Founders w 1917 roku.
Na podstawie: Filip Trzaska Podstawy techniki wydawniczej, Andrzej Tomaszewski Leksykon pism drukarskich, Katalog wyrobów odlewni czcionek (1973).
[wersja 2023-03-11]